28 Eylül 2018
Sayı: KB 2018/36

Kriz sizin, mücadele bizim işimiz!
Sınıfa karşı sınıf mücadelesini büyütelim!
Sermayenin “Yeni Saldırı Programı”
YEP: Krizi emekçilere fatura etme programı
EMİS krizin faturasını işçiye kesmek istiyor
Fabrikalarda işten atma ve ücretsiz izin!
Patronlardan kriz fırsatçılığı
Patronlar devlet korumasında, taleplerimiz karşılanmadı!
Greif davası bilgilendirme toplantısına çağrı
EİB Genişletilmiş Yürütmesi toplandı
Düzenin krizi ve devrimci sınıf alternatifi
Krizdeki sistemin işlevsiz örgütü
Küresel ısınma; buzullarda erime, kuraklık ve sıcaklıklarda değişim!
İlmek ilmek örülen bir fabrika deneyimi
AKP’nin öğrenci yerleştirme kaosuna çözümü mesleki eğitimi güçlendirmek
Patronlar bu kriz sizin, bedelini ödeyin!
“Kurtuluşumuz örgütlenmemize bağlı!”
Hapishanelerde işkence itirafı
Yargının bağımsızlığı?
Bu sayının PDF formatını download etmek için tıklayın

 

Kriz metal işçilerini de vuruyor

Fabrikalarda işten atma ve ücretsiz izin!

 

Krizin sorumlularından olan AKP şefi “kriz yok” demagojisi ile algı operasyonları yapa dursun ekonomik krizin etkileri işçi sınıfına her geçen gün daha fazla yansımaya devam ediyor.

Metal işçileri de kapitalistlerin yarattıkları bu krizlerden aynı zamanda krizi fırsata çevirme girişimlerinden payına düşeni alıyor. Öyle ki birçok fabrikada ücretsiz izinler devreye konulurken, bunu çalışma haftasının 5 güne düşürülmesi, kazanılmış hakların gaspı ve işçi kıyımları izliyor.

Kapitalistlerin hayata geçirdiği bu saldırılar şimdiden onlarca fabrikada yüzlerce işçinin işten atmasına vardı.

Tofaş’ta işçiler haftalık 6 gün olan çalışmanın önce 5 güne ardından ise 4 güne düşürüldüğünü belirtirken, günde 3 olan vardiyanın da 2’ye düşürüleceğini belirtiyorlar. Vardiya sayılarının düşmesine rağmen üretim adetlerinin aynı sayıda kaldığına dikkat çeken işçiler bu durumun fırsata çevrildiğini ifade ediyorlar. Son olarak da her Cuma yeni işçi kıyımlarının yaşandığı bildirildi.

İzmit’te bulunan ve Tofaş’a bağlı çalışan Sumirico (Dytech) da bu durumdan etkilenirken, iki hafta Cumartesi günleri fabrikada çalışma yapılmaması kararı alındı. 

Renault fabrikasında da benzer bir durumun yaşanmasının söz konusu olduğu haftalık çalışma günü ve vardiyalarda azaltmalara gidileceği belirtiliyor.

Bursa Feka fabrikasında da kriz gerekçesiyle 120 işçi işten atıldı. İşçiler güvenliklerin kapıda bekleyip atılan işçileri almadığını belirtirken, fabrikada yetkili Türk Metal Sendikası’nın ise sessiz kaldığını söylediler.

İstanbul Tuzla’da bulunan Cofle TK fabrikasında da işçi kıyımı yaşandığı belirtildi. Fabrikadaki işçiler atılanların haksızlığa karşı duran işçiler arasından seçildiğini söylüyorlar.

Tekirdağ Çorlu’da bulunan Termoteknik fabrikasında kriz gerekçesiyle yüzde 15 küçülmeye gideceğini açıklayan patron 100 işçiyi işten çıkardı. İşçiler, fabrikada yetkili olan Çelik-İş Sendikası’nın da bu küçülmeye onay vererek işten atma saldırısının bir parçası olduğunu belirtiyorlar. Önemli hastalıkları bulunan ve uzun süreli raporları olan 2 işçiye de noter kanalıyla çıkışlarının gönderildiği öğrenildi. Üstelik Eylül ayı içerisinde yoğun bir üretim yapıldığı ve iki aylık stok imal edildiği belirtildi.

İzmir Aliağa Bakırçay Havzası’nda 3 fabrikası bulunan ve Türkiye`de ilk 500 şirket arasında gösterilen ve sürekli kârına kâr katan Kocaer patronu da krizin faturasını işçilerine kesti. Kocaer patronu kriz gerekçesiyle 23 işçiyi işten çıkardı.

Manisa’da bulunan Vestel fabrikasında da kriz bahanesiyle 28 işçinin işten çıkarıldığı belirtildi.

Kocaeli Arslanbey’de bulunan Uzmanlar Platform Hidromekanik Makine Mühendislik Otomotiv fabrikasında da 15 işçi işten atılmıştı.

Diğer yandan Mercedes’in Aksaray ve İstanbul’daki fabrikalarında da krizi bahane eden patron işten atma sopasını göstererek işçilerin yılda bir defa aldığı altınları ve erzak yardımını kaldırmak istediğini açıklamıştı. Ancak bu açıklamanın yapıldığı dönemdeki 6 ayda İstanbul’daki fabrikaya 400 civarı yeni işçi alınmıştı.

İşçiler enflasyon zammı ve ek ödeme talep ediyor

Patronların kriz saldırısına karşı, maaşları artan enflasyonla birlikte her geçen gün daha da eriyen metal işçileri de yaşadıkları bu kaybın giderilmesini istiyor. Bir yandan artan enflasyona oranla maaşlarında artırım talep ediyorlar.

Öte yandan enflasyon ve zamlar nedeniyle Gebze’de bulunan Ecoplas fabrikasında tüm çalışanlara 1.000’er TL verilmesini, benzer uygulamanın Siemens ve Şişecam fabrikalarında da uygulandığını örnek gösteren metal işçileri kendi fabrikalarında da bunun uygulanmasını istiyorlar.

 

 

 

 

Kriz etkisi: Öztiryakiler’de 200’ü aşkın işçi işten atıldı

 

İstanbul’daki Kıraç sanayisinin en büyük metal fabrikası olan ve alanında dünyada ilk sıralarda yer alan, dünya ordularına sahra mutfağı üretmesinin yanında; fabrikalarda, otellerde, restoran, lokanta ve büyük tesislerde kullanılan endüstriyel mutfak ekipmanları üretimi yapan Öztiryakiler fabrikasında kriz bahanesiyle çalışma saatlerinin değiştirilmesinin ardından şimdi de işçi kıyımına gidildi.

Geçtiğimiz günlerde “kriz var” denilerek çalışma saatleri 10 saatten 12 saate çıkarılmış ve haftalık çalışma da 5 günden 4 güne indirilmişti.

Öztiryakiler patronu bu değişiklikten kısa bir süre sonra yine krizi bahane ederek işçi kıyımına gitti. Bini aşkın işçinin çalıştığı fabrikada 200’den fazla işçi işten atıldı. İşten atılanların tamamı işe yeni girenler ve henüz yılını doldurmayarak kıdem tazminatına hak kazanamamış işçiler.

Kalan işçilerin birçoğunun çalıştığı yer ve bölümlerin değiştirildiği fabrikada işten çıkarmaların devam edeceği söyleniyor.




Sumirico’da (Dytech) krizin yansımaları

 

İzmit’te bulunan Sumirico (Dytech) fabrikasında krizin etkileri görülüyor. 22 Eylül itibari ile iki hafta Cumartesi günleri fabrikada çalışma olmayacak. Üretiminin önemli bir bölümünü Tofaş’a yapan fabrikayı krizin Tofaş’a yansıması da etkiliyor. Tofaş’taki izinlerin bir ay daha uzatılmasının Cumartesi izinlerinde etkisi var.

Sumirico yönetimi Cumartesi günleri izinlerini gerekçelendirirken bir yandan da “krizin etkilerini birlikte aşabilmek için izinlerin biri sizden biri bizden” dediler. İzinlerin ilerleyen süreçte daha da artacağının şimdiden görüldüğü fabrikada izinlerin bir kısmının ücretsiz izin yapılmak istenmesine işçiler tepkili.