2009 Ekim ayında Meksika’daki devlet mülkiyetindeki iki büyük elektrik şirketinden birisi olan Luz y Fuerza del Centro’nun kapatılma kararı verilmesinden bu yana 44 bin işçisiyle çözümsüzlüğe itilen Elektrik İşçileri Sendikası (SME) o günden beri kararlılıkla mücadele veriyor.

Meksika şehri ve çevresinin elektriğini sağlayan şirket, diğer şirkete devredilip işçileri kovuldu ve sendika feshedildi. Bununla da yetinmeyen hükümet işçilerin, işyerlerini işgal olasılığına karşılık binlerce polis ve asker ile işyerlerine baskınlar düzenledi. Üstüne de Çalışma Bakanı “Bu iş bitmiştir” deyip burjuvazinin zaferini ilan etti. 17 aydır onca etkinliğe ve protestoya rağmen tehdit, tutuklama ve şiddet dışında bir karşılık verilmedi Meksika hükümeti tarafından.

Aslına bakıldığında 97 yıllık tarihi boyunca mücadeleciliği ile bilinen SME diğer hareketlere verdiği desteğiyle ve örgütlülüğüyle özellikle Meksika şehri ve etrafında işçi sınıfı için çok önemli bir rol oynuyor. Dolayısı ile Meksika hükümetinin sadece elektrik işçilerinin ekonomik ve örgütsel kazanımlarına göz dikmediği anlaşılıyor. En kararlı, en eski ve en demokratik sendikalardan olan SME’nin örgütlülüğüne darbe vurarak diğer emekçi kesimlere de saldırmanın yolunu açmaya çalışıyor.

Şimdilerde işçiler Meksika şehrinin en büyük ve en ünlü meydanı olan Zocalo Meydanı’na çadırlar kurarak halka kendilerini anlatmaya çalışıyor. Talepleri çok açık:

“İşveren güdümündeki koruma sözleşmeleri ve sendika seçimlerine müdahale dahil, isçilerin örgütlenme özgürlüğüne dönük sistemli ihlaller durdurulsun”

SME’nin seçilmiş liderleri bir an önce tanınsın.

İşçilerin, demokratik sendika, daha iyi ücret, çalışma ve iş sağlığı ve güvenliği koşulları yönündeki yasal taleplerini baskılamak için devlet ve özel kesimlerin güç kullanılmasına son verilsin.

Hükümet, federal polis güçlerini derhal tüm işyerlerinden çeksin.

Los Mineros (Maden İşçileri Sendikası) üyeleri, Héctor Álvarez Gómez, Mario Alberto Castillo Rodríguez, Reynaldo Hernández González, Juventino Flores Salas’ın ve FLOC (Tarım İşçileri Örgütlenme Komitesi) örgütlenmecisi Santiago Rafael Cruz’un suikastlarından sorumlu olan kişiler adalete teslim edilsin.

“Hürriyeti yoksun bırakma” ve “kamu malına zarar” gibi suçlamalarla haksız yere hapiste tutulan Elektrik İşçileri Sendikası (SME) lideri Miguel Marquez Rios derhal serbest bırakılsın, diğer yöneticiler ile ilgili yürütülen cezai kovuşturmalar düşürülsün.

Hükümet Meksika şehrine elektrik sağlamak amacıyla yeni bir kamu şirketi kurmalı, işten atılan ve işe iadelerini isteyen işçileri işe almalı ve SME’yi yasal toplu pazarlık temsilcisi olarak tanımalıdır.’’

Direnişin ayaklarından birisi de Meksika şehrine elektrik sağlayan Puebla eyaletinin Necaxa kenti. Elektrik Santralinin kurulmasından sonra büyümeye başlayan kentin nüfusunun % 90’a yakını Luz y Fuerza del Centro çalışanı ve ailelerinden oluşuyor. Kente girildiğinde hemen her yerde asılı duran SME bayrakları ve sloganlar kentin bir anlamda direniş kentine dönüştüğünü gösteriyor. Elektrik santralinin etrafına kurdukları kontrol noktaları, santral ne kadar polis işgali altında olsa da, kontrolün daha çok işçilerde olduğunu gösteriyor. 2009’ da direnişle beraber hayata geçen Radio Turbina SME adına aralıksız yayın yapıyor ve örgütlenmede önemli rol oynuyor.

16 bin işçi ve ailesinin yaşadığı Necaxa ekonomisinin tamamen santrale bağlı olması sebebiyle Necaxa’nin geleceğinin ne olacağı, işçileri ve ailelerini kara kara düşündürüyor. Geçmişte işçiler ve ailelerine ait olan sosyal tesisler polislerce işgal edilerek işçilerin bir asırlık emekleri de devlet tarafından gasp edilmiş oluyor.

“Hepimiz bir canavarla yüz yüzeyiz; bizimle dalga geçen, bizi aldatan ve bizi imha etmek isteyen bir canavarla” diyor açlık grevinin 80. gününü deviren Meksika Elektrik İşçileri Sendikası (SME) üyesi Miguel Angel Ibara (La Jornada, 18 Temmuz 2010). Meksika elektrik işçileri mücadelesi, kapitalist sistemde hiçbir garantisi olmayan işçi sınıfının, egemenlerin vurdum duymazlığına karşı tek güvencesinin örgütlülüğü olduğunu bir kez daha gösteriyor.

Cem ALBAY / Meksika

(toplumcueksen.net)

Toplumsal Varoluş mitingi

KKTC’de Sendikal Platform’un düzenlediği ‘Toplumsal Varoluş Mitingi’ 7 Nisan günü geniş katılımla gerçekleştirildi.

Neo-liberal politikaların ülkede de tüm yakıcılığıyla hız kazandığı şu günlerde yapılan özelleştirilme saldırısına karşı Sendikal Platform ve ilerici, devrimci kurumlar Lefkoşa Meclis binası önünde miting yaptı.

KTHY çalışanlarının özelleştirilme saldırısının ardından işsizliğe ve sefalete sürüklenen 500’e yakın emekçinin ardından ülkede elektrik ve telefon dairesinin de özelleştirilme sürecine girmesi grevler ve eylemlerle karşılanıyor.

Üçüncüsü düzenlenen toplumsal varoluş mitinginde sendikal platform meclis önüne yürümek istedi. Meclis önüne dikenli tellerle örülü bekçi köpeği barikatı kuruldu. Buna karşın sendikal platform meclis önüne yürümek isteyince polisle kısa süreli arbede yaşandı.

Kitle meclis önünü uzunca bir süre terk etmedi. Bu sırada TC Elçiliği’ne birleşik Kıbrıs bayrağı asmak isteyen eylemciye polisler müdahale etti. Bunun üzerine mecliste tekrar çatışma başladı. Bu sırada KTHY direnişçisi öncü-işçi Tarkan Atakan gözaltına alındı. Hava-Sen Başkanı Buran Atakan ve KTHY direnişçileri tekrar meclis duvarına yürüyerek arkadaşlarının serbest bırakılmasını talep ettiler. Diğer sendika başkanlarının da gelmesiyle kitle tekrar polis barikatına yüklendi. Yaşanan kısa arbedenin ardından Sendikal Platform meclis karşısına kurduğu çadıra döndü.

Mitinge Baraka Kültür Merkezi, Kıbrıs Sosyalist Partisi, Barikat, Liseli Gençlik, Yeni Kıbrıs Partisi ve Birleşik Kıbrıs Partisi katılım sağladı.

Kızıl Bayrak / Lefkoşa

1 Mayıs’ta alanlara çıkma çağrısı!

Fransa’da beş sendika, Avrupa’daki kemer sıkma politikalarını protesto etmek ve Arap ülkelerindeki “özgürlük-onur için yapılan ayaklanmaları” desteklemek amacıyla 1 Mayıs’ta eyleme çağırdı.

CGT, CFDT, FSU, Solidaires ve UNSA, yaptıkları ortak açıklamada, “Bu selamlanacak şok dalgası diktatörleri alaşağı ediyor, özgürlük, demokrasi ve sosyal ilerleme umudu mesajı taşıyor” dedi. Sendikalar bu yılki i Mayıs’ı ayrıca “Avrupa Birliği üye ülkeleri ile Avrupa kurumlarının kamu harcamalarını ‘iyileştirmek’ adına dayattığı kemer sıkma politikalarının protesto edildiği Avrupa dayanışma günü” yapmaya çağırdı. Açıklamada, “İşçiler sorumlu olmadıkları bir krizin bedelini ödememeli” denildi.