5 Temmuz 2019
Sayı: KB 2019/25

İşçi ve emekçilere kazandıracak olan sınıf mücadelesidir!
Saray rejimi G-20 Zirvesi’nde silah tekellerine teslim oldu
İlerici-devrimci güçlere yönelik saldırganlık devam ediyor
Haziran ayı işçi hakları ihlalleri raporu
TÜPRAŞ sözleşmesinde sermayedarın ve onun uşağı YHK’nın kararını tanımayalım!
TÜPRAŞ’taki sözleşme süreci üzerine
Türk Metal Genel Kurulu’ndan yansıyanlar
Bir direniş daha sendikal bürokrasiye takıldı!
“Sağlık emekçileri sorunlarına sahip çıkmalı, mücadele etmeli!”
“Migros’un bütün iştiraklerini eylem alanı ilan ettik!”
Bir dönemin sol aydın kuşağı üzerine - H. Fırat
G20’deki gelecek tasviri ya da kapitalizmin acizliği!
Almanya’daki MİT faaliyetleri
Almanya’da yeniden tutuklanan TKP/ML tutsakları için ortak açıklama
Paris’te iş intiharlarına karşı mücadele paneli
BM raporunun yansıttığı dünyada kadın gerçekliği
Sermayenin ucuz işgücü: Çıraklık
Çorlu tren katliamı davası: Mahkeme heyeti çekildi
Sivas’ta katledilenler eylem ve etkinliklerle anıldı
Ölümünün 26. yılında Rıfat Ilgaz’ı saygıyla anıyoruz...
Bu sayının PDF formatını download etmek için tıklayın

 

Saray rejimi G-20 Zirvesi’nde silah tekellerine teslim oldu

 

İstanbul seçimlerinde hezimete uğrayan AKP-saray rejiminin açmazları hem içeride hem dışarıda derinleşiyor. AKP döküntülerinin parti kurma sürecini hızlandırmaları, erken seçim tartışmalarının başlatılması, derinleşen ekonomik kriz, tavan yapan işsizlik gibi önemli sorunlar saray rejimini oldukça bunaltıyor.

İç sorunlar saray rejiminin dağılma ihtimalini yükseltirken, fiyasko üzerine fiyasko yaşanan dış politikadaki sorunlarsa daha da karmaşık. Cihatçı çetelerin yuvası İdlib’de başlayan çatışmalar, Rusya’dan S-400 alımından kaynaklı ABD’yle yaşanan gerilim, Doğu Akdeniz’de petrol-doğalgaz paylaşımı kavgasının yansımaları vb. gibi gelişmeler dış politikadaki açmazların öne çıkan örneklerini oluşturuyor.

Gerçekleri safsatayla örtme çabası

Perinçekçi dalkavukların desteklediği dinci-faşist AKP-MHP koalisyonunun en büyük kabusu, Washington’daki emperyalist efendileriyle yaşadığı gerilimdir. Japonya’nın Osaka kentinde düzenlenen G-20 Zirvesi’ne katılan AKP şefi Tayyip Erdoğan, ABD Başkanı Donald Trump’la pazarlık yaparak içine düştüğü açmazdan kurtulmaya çalıştı. Nitekim Trump- Erdoğan görüşmesinin ardından yapılan açıklamalarla, meseleler önemli ölçüde halledildi havası estirilmek istendi. Hem AKP şefi hem saray beslemesi medya ordusu ABD Türkiye’ye yaptırım uygulamayacak iddialarını öne sürdüler. Yalanı ifrata vardıranlara göre ise, Trump geri adım atmıştı.

Trump’ın önceki ABD Başkanı Barack Obama’yı yaşanan gerilimden sorumlu tutması, Patriot füzeleri satılmadı diye Türkiye’nin Rusya’ya mecbur bırakıldığı gibi laflar etmesi, “sorunlar aşıldı” safsatasına dayanak yapıldı. Gerçeklerin üstünü örtmek ya da çarpıtmakla mükellef olan dinci medyanın “S-400 ve F-35’lerde kriz yok” manşetleri, gerçekleri karartma çabasından öte bir anlam taşımıyor.

Bütçe silah tekellerinin kasalarına akıtılacak

Trump’ın “teskin edici” açıklamaları, Erdoğan’la heyetine “Ne kadar güzel insanlar. Bunlarla anlaşmak çok kolay. Hiçbir Hollywood setinde bu kadar güzel insanı bir arada bulamazsınız” diye alay etmesi saray rejimini ne kadar “gururlandırdı” bilinmez. Ancak AKP şefinin sergilediği “rahatlık” inandırıcı bulunmuyor. Zira “kriz yok” söylemi öne çıkarılsa da bunun karşılığında ödenecek faturaya değinilmiyor. Sanki her şey olmuş-bitmiş gibi bir hava estirmeye çalışıyorlar. Buna rağmen ne AKP şefi ne müritleri ne dalkavukları rahat görünüyor. Zira “Trump’la anlaşma” sağlamak için milyarlarca dolarlık serveti Amerikan silah tekellerine ödemeyi kabul etmiş görünüyorlar.

AKP şefinin, “Bizim S-400 olayı bir taraftan yürürken Amerika’dan da Lockheed Martin’den Boeing uçaklarını alıyoruz. 100 adet Boeing alıyoruz Lockheed Martin’den. Serbest piyasa ekonomisinin olduğu bir dünyada bunları birbirine karıştırmayacağız” şeklindeki açıklaması, meselenin nasıl “tatlıya” bağlandığını gözler önüne seriyor. Boeing 747 tipi uçakların tanesi 400 milyon dolara mal oluyor. Buna göre alınacak 100 uçak karşılığında ABD tekellerine 40 milyar dolar ödenecek. Tayyip Erdoğan’la müritlerinin Trump’a Hollywood artistlerinden “daha güzel” görünmelerinin sırrı bu 40 milyar dolarda saklıdır.

Ancak bu anlaşmaya rağmen Trump’ın “yaptırım yok” sözü doğru değil. Zira ABD Kongresi’nin kabul ettiği, “ABD’nin Düşmanlarıyla Yaptırımlar Yoluyla Mücadele Etme Yasası” (CAATSA), Trump’ın yetki alanının dışındadır. Trump’ın yapabileceği şey, yaptırımların çok ağır olmamasını sağlamaktan ibarettir. 

“S-400’ler de alınacak”

Osaka’da yapılan pazarlığın ardından Trump’ın S-400’lerin alınmasına “onay verdiği” söylendi. Buna göre Trump’ın onayı, 40 milyar dolarlık anlaşma karşılığında alınabilmiş. Yansıyan bilgilere göre S-400’ler alınacak, ancak ABD’nin istediği -örneğin İran sınırına yakın- bir bölgede konuşlandırılacak.

AKP şefiyle görüşen Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, S-400’lerin Türkiye tarafından alınmasından memnun. Ne de olsa NATO’nun ikinci büyük ordusuna sahip olan Türkiye’ye 4 milyar dolarlık silah satmış olacak. Ekonomik kriz derinleşir, dış borç bütçenin %70’şine tekabül ederken saray rejiminin 44 milyar doları har vurup harman savurması, aynı anda iki emperyalist güçle “oyun kurma” aymazlığının dolaysız sonuçlarından biridir.

Kirli pazarlığın Ortadoğu ayağı

Erdoğan-Putin- Trump üçlüsü arasında ayrı ayrı yapılan görüşmelerde pazarlığın bir de Ortadoğu ayağı vardı. Bu pazarlıkların gerçek sonuçları açıklanmadı. Yine de yansıyanlara bakılırsa, AKP şefi her iki tarafla anlaşmış. Oysa bu mümkün değil. Zira iki tarafın politikaları pek çok noktada birbirine zıttır.

Bu konuda Trump’ın “Suriye’de Türkiye ile birlikte çalışıyoruz” şeklindeki uğursuz açıklaması, cihatçı çeteleri koruma konusunda Erdoğan’la anlaştıklarına işaret ediyor. İdlib’de üslenen on binlerce cihatçının himaye edilmesi, Türk ordusunun çeteleri korumak için Suriye ordusuna saldırması üzerine çatışmaların yaşanması, durumun ne kadar vahim olduğunu gösteriyor. Trump’ın hedefi, Türkiye ile Fırat’ın doğusu konusunda da anlaşmaya varıp bu bölgeyi Suriye’den tamamen koparmaktır. Bu konuda anlaşmaları ise, uzak olmayan bir gelecekte tüm bölge halklarının başına yeni felaketlerin açılmasına sebep olacaktır.

Fatura emekçilerin sırtına yıkılmak isteniyor

Derinleşmekte olan krize eklenen bu devasa faturaları ne saraylarda sefahat sürenler ne de hizmet ettikleri sermaye sınıfı ödeyecek. Saray rejimi zorbalığın kamçısını sallayarak faturayı işçi sınıfı ile emekçilere ödetmek için her yola başvuracaktır.

İşçi sınıfı ve emekçiler hem on milyarlarca doların emperyalist silah tekellerine akıtılmasına karşı durmalı hem de işgalci-saldırgan dış politikayı reddetmelidirler. Bu politikaların yarattığı faturaları ise saray rejimiyle kapitalistlere ödetmek için güçlerini birleştirmeli, örgütlü mücadeleyi yükseltmelidirler.