Kayseri İşçi Derneği Yönetim Kurulu Üyesi Haydar Baran’la, kentin sınıf yapısı, ‘İşçilerin Birliği Kurultayı’ ve derneğin 1 Mayıs hedefleri üzerine konuştuk...

- Kayseri bölgesinde uzun yıllardır devrimci sınıf faaliyeti yürütüyorsunuz. Bölge işçi sınıfının genel yapısına dair neler söyleyebilirsiniz?

- Kayseri işçiler açısından adı cehennem olan bir kent. Çalışma koşulları son derece ağır. Mobilya sektöründe Kayseri, gerek büyük firmaların yoğunlaştığı gerekse de firma başına düşen istihdamın yüksek olduğu bir sektörel hareketliliği temsil etmektedir. Kanepe, koltuk ve yatak üretimi ile ön plana çıkan Kayseri, teknolojiye yaptığı yatırımlar ve yüksek fabrikasyon düzeni ile Türkiye’nin mobilya merkezi konumundadır. 3 bin 500’ü aşkın kayıtlı firma sayısı ile sektörün en büyük aktörleri Kayseri’de yer almaktadır. Bununla birlikte TÜİK verilerine göre Kayseri’de firma başına 11,5 kişilik istihdam Türkiye ortalamasının çok üzerindedir. Mobilya sektöründe yaklaşık 40 bin kişi çalışmaktadır.

Kayseri’de Merkez Çelik, Boy Çelik, Has Çelik, Femaş vb. metal sektöründe önemli fabrikalar da bulunuyor. Metal sektöründe toplam 25 bin civarında işçi çalışıyor. Kayseri genelinde sendikalaşma oranı yüzde 10 civarında. Bunların büyük çoğunluğunda sendikalar işyerlerine bizzat patronlar tarafından getirilmiştir.

Tabandan gelen, patronların denetiminin dışındaki sendikalaşma çabalarının önünü kesmek için patronlar kolektif bir işbirliği içinde hareket etmişler. Ceha’da olduğu gibi, denetimleri dışındaki sendikalaşma çabasını boğmak için özel çaba içine girmişlerdir

- Kayseri son aylarda Boytaş işçilerinin büyük eylemiyle adını duyurdu. Hem bu eylemin yarattığı sonuçlar hem de son dönemde çeşitli fabrikalardaki örgütlenme deneyimleriyle ilgili neler söyleyebilirsiniz? Sınıfın saflarında bir kaynama olduğunu söyleyebilir miyiz?

- Düşük ücretler, sendikasızlık, sendikalı olan fabrikalardaki sendika yönetimlerinin işbirlikçi tutumu Kayseri’de işçi kitleleri içinde büyük bir öfkenin ve kaynaşmanın birikmesine yol açıyor. Bazen bu öfke bir anda, tıpkı Boytaş’ta olduğu gibi, radikal eylemler biçiminde ortaya çıkabiliyor. Boytaş’ta yaşanan fiili grev bu durumun en açık göstergesidir.

- Bölgede yürüttüğünüz devrimci sınıf faaliyetlerinde ve bölge işçi sınıfına seslenişinizde nasıl tepkilerle karşılaşıyorsunuz?

- Kayseri İşçi Derneği devrimci sınıf faaliyeti içinde giderek daha fazla öne çıkmaya başladı. Derneğimiz her geçen gün daha fazla işçi tarafından bilinir hale geliyor. Zira derneğin tanıtımına yönelik özel bir çaba içindeyiz. İşçilerin karşılaştıkları haksızlığa karşı derneğimize yaptıkları başvurular artıyor. Derneğin amacını, hedefini kısa ve özlü bir şekilde ortaya koyan tanıtım kartlarının yoğun olarak dağıtılması bu artışın etkenlerinden biridir.

Kayseri İşçi Bülteni ve Karayolu İşçileri Bülteni devrimci sınıf mücadelesini güçlendiren araçlar içinde yer alıyor. Bültenlere sınıfın ilgisinin artarak sürdüğünü rahatlıkla söyleyebiliriz. İşçilerin kendileri ile bülten arasında kurduğu bağ güçleniyor. Daha fazla işçi bültenlere katkı sunuyor.

Ayrıca sürekliliği olan işçi eğitim toplantılarına ilgi artıyor. Her gün daha fazla işçi somut yakıcı sorunlarından doğru sınıf devrimcileriyle buluşuyor. Bu durum patronların ve düzen güçlerinin de dikkatini çekiyor. Zira işçilerin haklarına ve geleceklerine daha fazla sahip çıkmaları patronların korkulu rüyasıdır. 2013 Kasım’ında düzenlenen operasyonun hedefi sınıf devrimcileri olmuştu. Operasyonla hedeflenen sınıf devrimcilerini hedefe çakarak işçiler arasında korku dalgasını büyütmekti. Bu operasyon aynı zamanda işçilerin hakları ve geleceğine sahip çıkması için emek veren sınıf devrimcilerini etkisizleştirmek içindi. Tüm bu baskılara rağmen işçilerle olan bağımızı koparmayı başaramadılar.

- Karayollarındaki taşeron köleliği ve taşeron işçilerinin örgütlenmesi de temel gündemlerinizden biri…

- Evet… Karayollarında yaşanan özelleştirme saldırısı ve taşeron köleliğine karşı, sanırım en etkin politik faaliyet ve eylemler Kayseri’de gerçekleştirildi. Sendika ağalarının düzenini yıkma hedefli tutumu ete-kemiğe büründüren çalışmanın altında da sınıf devrimcilerinin imzası vardı. Yaklaşık üç yıldır çıkarılan Karayolu İşçileri Bülteni de işçilerin aydınlanmasında önemli bir yerde duruyor.

- Geçtiğimiz hafta sonu Kayseri’de ‘İşçilerin Birliği Kurultayı’ gerçekleştirdiniz. Katılan işçi bileşeni, yapılan tartışmalar ve ortaya çıkan sonuç düşünüldüğünde, kurultay nasıl bir işlev taşıdı?

- Kurultaya katılan işçilerin ağırlıklı kısmı mobilya ve metal iş kolunda çalışıyordu. Kurultayda temel hedefimiz işçileri, ortak sorunların çözümünde örgütlü birliğin önemi konusunda aydınlatmak ve taraflaştırmaktı. Bu anlamda asgari bir başarı elde edildi. Tebliğlerden, serbest kürsüye kadar kurultayın tüm aşamalarında işçilerin özneleşmesine önem verdik. Bunda belli bir başarı da sağladığımızı düşünüyorum. Daha önemli olansa, işçilerin örgütlü birliğe dair bilincinin gelişiminde kurultayın yakaladığı asgari başarıdır.

- Kurultayın ardından bölgede yürütülecek devrimci sınıf faaliyetinin ve dolayısıyla 1 Mayıs’a uzanan süreçte Kİ-DER’in hedefleri neler?

- Kurultay aynı zamanda 1 Mayıs’a yönelik özel çabamızın başlangıç noktasıydı. Bu yıl Kayseri İşçi Derneği olarak hedefimiz, Kayseri 1 Mayısı’nı işçi katılımı yönünden önceki yılları aşan bir düzeye getirmektir. Özelde de derneğin 1 Mayıs’a niceliksel katkısını büyütmektir. İşçi sınıfının güncel talepleriyle birlikte siyasal taleplerini, gelecek hedeflerini, ortaya koyan 1 Mayıs hedefini pratikleştirmek için çaba göstereceğiz. AKP iktidarının yasaklarını, statükolarını bozma, iktidara karşı yeni mevziler elde etme, daha fazla işçiyi örgütleme ve emeğin korunması mücadelesini büyütme çabası içinde olacağız. 1 Mayıs’ın birleşik ve kitlesel olması kadar, devrimci içeriğinin karartılmaması için de çaba göstereceğiz.

Kızıl Bayrak / Kayseri