Bu anlayış metal işçisinin beklentilerini karşılayacak bir taslak hazırlayabilir mi?
Bazı arkadaşlar patron işbirlikçisi bir şebeke olan Türk Metal’e karşı mücadele ederken Birleşik Metal-İş Sendikası’nın yönetimine yönelik eleştiri yapmamızı anlamıyorlar. Bunun ihanet şebekesine karşı mücadeleyi zayıflatacağını iddia ediyorlar. Oysa bu tutumumuz mücadeleyi zayıflatmaz tersine güçlendirir. Çünkü Birleşik Meta-İş’e egemen sendikal anlayış geri ve uzlaşmacı çizgisiyle Türk Metal çetesininin işini kolaylaştırıyor. Onun ekmeğine yağ sürüyor. Çünkü kağıt üzerinde iddiaları ne olursa olsun bu anlayışın ufku kurulu düzeni aşamıyor. Net bir sınıfsal ufka sahip değil. Bunun sonucu ise Türk Metal’in “kazandıracağız, kazanacağız” anlayışının inceltilmiş bir türevi oluyor. “Gerçekçilik” adına toplu sözleşme sürecinde de haklı ve meşru olanı değil, patronların ne kadar verebileceğini baz alan orta yolcu bir sendikacılığa varıyor. Kabul etmese de, “sınıfa karşı sınıf” duruşu yerine “endüstriyel ilişkiler” adı altında sosyal diyalogculuk tüm düşünce ve davranış çizgisine damgasını vuruyor. Bazıları, “olabilir ama sonuçta demokrasi uygulanıyor, kararları işçiler alıyor” diyor. Biz ise buna karşılık diyoruz ki, iyi güzel ama kararların alınmasında belirleyici olan yöneticiler oluyor, politik ve moral sınırları onlar çiziyor, ufku onlar belirliyor. Bunun için tabanın fikirlerinin alındığı iddia edilen kurullar yönetimin kararlarının onaylandığı göstermelik organlara dönüşüyor. Metal İşçileri Birliği, bunun için bu organların yönetim kurullarından bağımsız olması, bağımsız çalışması ve karar alması gerektiğine inanıyor. Bu olmadığından yöneticiler ayrıcalıklarından vazgeçmedikleri, tabandaki kontrolsüz enerjiden de çekindikleri için bu organlar göstermelik hale geliyor. Dahası yönetimlerin geriliklerini, önderlik sorumluğunu işçiye yüklüyor. Yapılmayan işler, geri tutumlar işçilerin gerilikleriyle açıklanır hale geliyor. Öyle ki işbirlikçi Türk Metal bile bunu anladığı için şimdi aynı türden organları topluyor. Kendi satış taslaklarını temsilci ve yöneticilerin katılımıyla organize edilmiş toplantılar üzerinden ilan ediyorlar. Ekte yayınladığımız küpür, burada tartıştığımız sendikal anlayışın iyi bir özetidir. Bu küpür Birleşik Metal Sendikası’nın aylık gazetesinin giriş yazısından alındı. Küpürde MESS Grup toplu sözleşme sürecinden bahseden sendika yönetimi, beklentilerin yüksekliğinden bahsettikten sonra konuyu ekonomik kırılganlığa getiriyor. Yani aslında metal işçisinin beklentilerini kırmaya çalışıyor. Hemen ardından ise toplu sözleşme taslağının tabandan kurullar yoluyla hazırlandığını iddia ediyor. İşte eleştirdiğimiz tutum ve davranış çizgisi böyle ifade buluyor. İşte anlayış ve ufuk bu olduktan sonra metal işçisi daha iyisini isteyebilir mi, metal işçisinin beklentilerine uygun bir taslağın ortaya çıkması mümkün olabilir mi? Ekonomik kırılganlıktan bahseden bu sendika yayınını okuyanlar korkar, tedirgin olur ve azla yetinmeye kendisini hazırlar. Ama zaten yaratılmak istenen de bu değil midir? Peki/ bu anlayışın karşısında MİB’in savunduğu sınıf sendikacılığı ne diyor: İşte Metal İşçileri Birliği böyle bir anlayışı temsil ediyor ve bu anlayışın sendikalara egemen olması için tüm gücüyle çalışıyor. İleri ve öncü işçileri bu anlayış doğrultusunda birleşmeye, ortaklaşmaya ve birlikte mücadele etmeye çağırıyor. Metal İşçileri Birliği
MİB’den satış sözleşmesini
|
