15 Ocak 2021
Sayı: KB 2021/Özel-03

En az 2427 işçi yaşamını yitirdi

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) Meclisi 2020 iş cinayetleri raporunu açıkladı. Büyük çoğunluğu basından, işçi mesajlarından ve sendika açıklamalarından yararlanılarak hazırlanan rapora göre 2020 yılında en az 2427 işçi yaşamını yitirdi.

2020 yılında iş cinayetlerinin aylara göre dağılımı

İş cinayetlerinin aylara göre dağılımı raporda şöyle ifade edildi:

“Ocak ayında en az 114 işçi, Şubat ayında en az 132 işçi, Mart ayında en az 113 işçi, Nisan ayında en az 223 işçi, Mayıs ayında en az 166 işçi, Haziran ayında en az 190 işçi, Temmuz ayında en az 164 işçi, Ağustos ayında en az 218 işçi, Eylül ayında en az 211 işçi, Ekim ayında en az 232 işçi, Kasım ayında en az 308 işçi ve Aralık ayında en az 356 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti…”

Raporda 2020 yılında iş cinayetlerinin istihdam biçimlerine göre dağılımı ise “2023 ücretli (işçi ve memur) ve 404 kendi nam ve hesabına çalışan (çiftçi ve esnaf) hayatını kaybetti. Yani ölenlerin yüzde 83’ünü ücretliler yüzde 17’sini ise kendi nam ve hesabına çalışanlar” şeklinde yer aldı.

2020 yılında iş cinayetlerinin dağılımı

2020 yılında iş cinayetlerinin dağılımı ise şu şekilde açıklandı:

“Tarım, Orman işkolunda 442 emekçi (224 çiftçi ve 218 işçi); İnşaat, Yol işkolunda 355 işçi; Sağlık, Sosyal Hizmetler işkolunda 330 işçi; Ticaret, Büro, Eğitim, Sinema işkolunda 296 emekçi; Taşımacılık işkolunda 248 işçi; Belediye, Genel İşler işkolunda 141 işçi; Metal işkolunda 106 işçi; Savunma, Güvenlik işkolunda 79 işçi; Madencilik işkolunda 61 işçi; Tekstil, Deri işkolunda 54 işçi; Enerji işkolunda 54 işçi; Gıda, Şeker işkolunda 44 işçi; Petro-Kimya, Lastik işkolunda 44 işçi; Konaklama, Eğlence işkolunda 43 işçi; Gemi, Tersane, Deniz, Liman işkolunda 26 işçi; Ağaç, Kâğıt işkolunda 23 işçi; Çimento, Toprak, Cam işkolunda 14 işçi; İletişim işkolunda 8 işçi; Basın, Gazetecilik işkolunda 7 işçi; Banka, Finans, Sigorta işkolunda 5 işçi; Elimizdeki veriler ışığında çalıştığı işkolunu belirleyemediğimiz 47 işçi hayatını kaybetti…”

İş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı «COVİD-19 nedeniyle 741 işçi, Trafik, Servis Kazası nedeniyle 388 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 296 işçi; Yüksekten Düşme nedeniyle 237 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 190 işçi; Şiddet nedeniyle 105 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 104 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 87 işçi; İntihar nedeniyle 73 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 53 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 27 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 21 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 105 işçi hayatını kaybetti…” şeklinde ifade edildi.

2020 yılında iş cinayetlerinde 148 kadın işçi ve 2279 erkek işçinin yaşamını yitirdiğini belirtildiği raporda iş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı ise şöyle sıralandı:

“14 yaş ve altı 22 çocuk işçi,

15-17 yaş arası 46 çocuk/genç işçi,

18-27 yaş arası 258 işçi,

28-50 yaş arası 1079 işçi,

51-64 yaş arası 708 işçi,

65 yaş ve üstü 159 işçi,

Yaşını bilmediğimiz 155 işçi hayatını kaybetti…”

2020 yılında 101 göçmen işçi yaşamını yitirdi

İş cinayetlerinde yaşamını yitiren göçmen işçilerin geldikleri ülkeler göre dağılımı raporda şöyle ifade edildi:

“48 işçi Suriyeli; 28 işçi Afganistanlı; 5 işçi Türkmenistanlı; 4’er işçi Gürcistanlı ve Özbekistanlı; 2’şer işçi Azerbaycanlı, İranlı, Rusyalı ve Ukraynalı; 1’er işçi Bulgaristanlı, Iraklı, Nepalli ve Pakistanlı...”

“2020 yılında iş cinayetlerinde ölenlerin 109’u (yüzde 4,49) sendikalı işçi, 2318’i ise (yüzde 95,51) sendikasız” ifadelerinin yer aldığı rapor iş cinayetlerinin gerçekleştiği illere göre dağılımının ardından yaşamını yitirenlerin isimlerine yer verilerek bitirildi.

BDSP’den PTT direnişçilerine ziyaret

Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu (BDSP) 14 Ocak Perşembe günü, Sirkeci’de bulunan PTT genel merkezinin önünde direnişte olan PTT taşeron işçilerini ziyaret etti.

Direnişçi işçilerin bulunduğu alana sloganlarla yürüyen sınıf devrimcileri, sendikalaştıklarından dolayı işten çıkarılan ve ücretsiz izne çıkarılan PTT-SEN üyesi direnişçilere dayanışma mesajlarını ilettiler.

İşçilerle direniş ve işçi sınıfının kazanması için gereken yöntemler üzerine sohbet edildi. Direnişçi işçiler dayanışmanın önemini vurgulayarak verilen desteklerin direnişlerini büyüttüğünü dile getirdi.

Direnişçi PTT taşeron işçilerinin direniş nöbeti boyunca sınıf devrimcileri direniş alanında işçilerle birlikte “PTT işçisi yalnız değildir!”, “Zafer direnen işçilerin olacak!”, “Taşeron işçisi köle değildir!” sloganlarını sıklıkla attı. . 

Kızıl Bayrak / İstanbul

İstanbul Meclisi toplandı

Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası (DEV TEKSTİL) 6 ayda bir gerçekleştirdiği Genel Meclis öncesi İstanbul Meclisi’ni topladı. Yeni bir mücadele dönemine girdikleri tespitiyle, bu mücadele yılında işçi sınıfı ve emekçileri bekleyen saldırıları değerlendiren sendika, önümüzdeki 6 aylık mücadele programını tartıştı.

Toplanan İstanbul Meclisi’nde pandemi ile kapitalizmin yaşadığı krizin daha derinleştiği ve krizin faturasının emekçilere kesilmek istendiği değerlendirildi. Değerlendirmede “Sermaye iktidarı krizden çıkış için işçi sınıfı ve emekçilerin kazanılmış haklarını gasp ederken, yarattığı gerici atmosferle temel hak ve hürriyetlere saldırıyı da arttırdı. Pandemi süresince sermayedarlara fırsatlar sunan iktidar son asgari ücret görüşmelerinde de sermayenin çıkarlarını gözeterek İşsizlik Fonu’nun yağmasına devam etti.” denildi. Ocak zamları tartışmalarının devam ettiğine değinilirken, sefalet ücretleri dayatmayı başaran sermaye iktidarının bu kölelik zamlarına işçilerin mahkum olmadığının altı bir kez daha çizildi.

Böylesi bir süreçte mevcut sendikaların ve DEV TEKSTİL’in saldırılara karşı alması gereken tutum da değerlendirildi. “Parçalı ve dağınık olan sınıf bileşenleri saldırıları geri püskürtmek için tekil direnişler sergilese de topyekûn saldırılara karşı topyekûn direnişi sağlamayı önüne bir kez daha koymalıdır” vurgusu yapıldı. Siyasal gericilik işçi sınıfı ve emekçilerin bilincini bulanıklaştırırken bunun önüne geçilecek adımların neler olması gerektiği üzerinde duruldu. Sendikanın önümüzdeki 6 aylık bahar gündemleri için öneriler yapılırken, sendika yayınları ve süren direnişler de ele alındı.

Daha güçlü bir sınıf, daha güçlü bir sendika için mücadele etmekten ve işçi birlikleri, komiteler kurmaktan başka çare olmadığının altı çizilen mecliste Genel Meclis’e dair planlamalar yapıldı.