Tayyip Erdoğan'dan hükümeti kurma görevi alan AKP şefi Ahmet Davutoğlu sırasıyla CHP, MHP ve HDP ile görüşmeler gerçekleştiriyor. Buna rağmen düzenin siyasal krizi hala çözülmedi. Zira düzen partileri bayramdan önce koalisyon hükümeti için görüşmelerin ilk turunu tamamlamalarına rağmen ortaya net bir tablo çıkmadı. Öte yandan MHP koalisyon hükümetine katılmayacağını açıkladı. HDP, AKP tarafından dışlandı.

AKP koalisyon görüşmeleri için CHP ile masaya oturdu. CHP ile koalisyon görüşmelerini yürütecek bir mekanizma kuruldu. Hükümet kurma çalışmalarında belirleyici olacak olan hangi koalisyonun sermayenin ve emperyalistlerin çıkarlarının bekçiliğini yapacağıdır. Emperyalist savaş ve saldırganlığa en iyi hangi koalisyon hükümetinin hizmet edeceğidir.

Hükümet kurmada emperyalistlere ve sermayeye hizmet belirleyicidir

Emperyalistler ve işbirlikçi burjuvazi AKP-CHP koalisyonunu istiyor. Bu isteğin çeşitli nedenleri var. Bu nedenlerden birincisi; toplumsal kutuplaşmanın engellenmesidir. İkincisi; AKP’nin yıprattığı burjuva devlet aygıtının yeniden restore edilmesidir. Üçüncüsü; burjuva hukukunu kendi çıkarları temelinde kullanan AKP’nin dizginlenmesidir. Dördüncüsü; dinci partinin dış politikada maceracı yaklaşımının önüne geçilmesidir.

Emperyalistler ve yerli işbirlikçileri AKP-CHP koalisyonunun, Kürt sorununda çözüm beklentisini arttıracak yegane koalisyon olacağını düşünüyorlar. AKP-CHP hükümetini Kürt halkının beklentilerini arttırmak için bir gereklilik olarak görüyorlar.

Emperyalistler ve işbirlikçi burjuvazi AKP-CHP hükümetini Tayyip Erdoğan’ın AKP üzerindeki etkisini kırma yolunda atılmış önemli bir adım olarak görüyorlar. Nitekim daha şimdiden muhtemel koalisyon ortağı CHP bu yönde, Tayyip Erdoğan’ın etkisini kırma çerçevesinde mesajlar vermeye başladı. HDP de Tayyip Erdoğan’ın hegemonik yaklaşımını kırma politikasına destek vermeye başladı. HDP’nin AKP-CHP koalisyonuna dışardan destek vermeye yönelik açıklamaları, Tayyip Erdoğan’ın zayıflatılması politikasına yatkınlığının göstergesi olarak kayıtlara geçti.

Bu düzenin gerçek efendisi emperyalistler ve emperyalistlerle iş tutan asalak sermaye sınıfıdır. Doğrudan olmasa da koalisyon görüşmelerine yön veren halkın iradesi, istemleri ve ihtiyaçları değil, emperyalistler ve işbirlikçi sermaye çevreleridir. Kuşkusuz AKP-CHP koalisyonu kurulursa, böylesi bir hükümet sermayenin korunması çerçevesinde anlayış birliği içinde hareket edecektir. Emperyalistlerin ve Türk burjuvazisinin istek ve çıkarlarının bekçiliğini yapacaktır.

AKP ve CHP de hızla düzenin gerçek efendilerinin talepleri doğrultusunda koalisyon ön koşullarını revize ediyorlar. Örneğin CHP, seçim bildirgesinde emekçileri vaatlere boğmuştu. Emeklilere iki ikramiye, köylüye ucuz mazot vb. vaatlerinde bulunmuştu. Hatta emekçilere vaatlerini yerine getirme sözünü noter taahhüdüyle ortaya koymuştu. Gelinen noktada CHP kırmızı çizgilerini silikleştirdi. Gerçek konumuna ışık tutan yaklaşımları öne çıkardı. Emperyalistlerin ve sermayenin hizmetine koştu. CHP hızla uzlaşmacı kimliği ile AKP ortaklığına soyundu. Yolsuzluk dosyalarının açılmasını şart olmaktan çıkardı. Asgari ücretin arttırılmasından düşük fiyatlı mazota kadar tüm vaatlerini de unuttu.

Hem AKP, hem de CHP için temel kaygı sömürü ve baskı düzeninin devamının sağlanması, bu düzenin daha da güçlendirilmesidir. CHP, AKP şefinin korumasındaki hırsızlardan, yolsuzluk şampiyonlarından hesap sorma vaadini de unutmuş görünüyor. Bu unutkanlığın temel nedeni koalisyona ortak olma kaygısı değildir. Asıl neden yolsuzluk ve hırsızlık düzeninin korunmasına yönelik temel kaygısıdır.

Emperyalistler ve işbirlikçi sermaye AKP-CHP koalisyonunu giderek büyüyen ekonomik krizin faturasını işçi ve emekçilere ödetmek için istiyor. Nitekim emperyalist-kapitalist finans çevrelerinin sözcüsü Wall Street Journal, “Türkiye’de seçim sonuçlarıyla oluşmuş siyasi belirsizlik aynı zamanda fırsatlar da yaratabilir” diyerek, yeni oluşacak koalisyon hükümetinin ekonomik krizin faturasını emekçilere yıkacağının sinyallerini verdi.

Sermayenin ana gövdesiyle AKP-CHP koalisyonu isteği burjuva medyanın yayın çizgisine de yansıyor. Sermaye medyasının ana gövdesi AKP-CHP hükümetinin kurulması için mesai yapıyor. Bu nedenle AKP ve CHP’den gelen koalisyon ortaklığına ilişkin ılımlı, uzlaşmacı açıklamalar umudu pompalama çerçevesinde sermaye medyasında abartılı haber ve yorumlara konu ediliyor. Sermaye düzeninin kalemşörü olan muhabirler, yazarlar, programcılar canla başla AKP-CHP koalisyonu için çaba gösteriyorlar.

Düzenin ve emperyalist-kapitalist dünya sisteminin ekonomik ve siyasi ihtiyaçlarına tam olarak yanıt verecek bir koalisyon hükümeti kurulmaması durumunda erken seçim kaçınılmazdır. Yeni bir seçimin oy oranlarında köklü bir değişikliğe yol açmayacağı da açık bir gerçektir. Emperyalist kapitalist düzenin efendilerinin ve sermayenin asıl korkusu da düzen içi bir çözümün, aynı anlama gelmek üzere koalisyonun kurulmaması durumunda kitlelerde burjuva parlamentarizmine ve seçimlere güvensizliğin ortaya çıkma olasılığıdır. Bu nedenle emperyalistler ve işbirlikçi burjuvazi düzene hizmette kusur etmeyecek AKP-CHP koalisyonu için mesai yapıyorlar. Zira belirsizlik yeni seçimle daha da büyüyecek, bu durum kriz potansiyelini arttıracak, emperyalistlerin bölgesel çıkarları açısından tehlikeye yol açacaktır.

Bu nedenle AKP-CHP koalisyonu emperyalistler için de işbirlikçi burjuvazi için de bir ihtiyaçtır. Emperyalistler ve işbirlikçi burjuvazi için seferberlik halinde çalışacak olan AKP-CHP hükümeti emeğin korunması için değil sermayenin korunması için çabalayacaktır. Bu nedenle ekonomik ve sosyal yıkımı derinleştirecektir.

Kürt halkının özgürlük mücadelesine düşmanca saldıracaktır. Bu nedenle işçi ve emekçilerin yapması gereken emperyalistlerin ve işbirlikçi burjuvazinin çıkarları için yürütülen koalisyon görüşmelerini izlemek değil, hakları gelecekleri için mücadele ateşini büyütmektir. Düzen cephesinin çözümsüzlüğünü daha da büyütmek, ekonomik ve sosyal yıkım faturalarını ödememek için yapılması gereken devrimci sınıf mücadelesini yükseltmektir. Devrimci sınıf mücadelesi geliştikçe emperyalistler ve işbirlikçi burjuvazi kaybeder, işçi ve emekçiler ise kazanırlar.