Burjuva siyasetinin denklemlerine sıkışan Kürt sorunuSeçimlere kadar ilan edilen eylemsizlik kararı Öcalan’ın son açıklamalarıyla 1 Mart’a çekildi. Öcalan görüşmelerin bir aydır yapılmadığına dikkat çekerek hükümetten adım atmasını beklediklerini, 1 Mart’a kadar bir gelişme olmazsa daha sert bir sürecin başlayacağını ifade etti. Daha önce “müzakere aşamasında” dediği devletle görüşmelerin artık “diyalog bile denemez” bir düzeyde olduğunu açıkladı. Öcalan böylece seçim sonrasına bırakılan “açılım” sürecinin hızlandırılmasını istiyor. Mevcut durum, Kürt sorununun çözümünün burjuva siyasetinin denklemlerine bırakıldığında, sorunun nasıl süründüğünü gösteriyor. Öcalan ve devlet arasında görüşme yapılmasının rahatça tartışılabildiği, burjuva kalemşörlerin bu görüşmeleri cesaretlendiren olumlu yazılar yazdığı, burjuva siyasetçilerin de aynı tonda demeçler verdiği bir yerde, Kürt sorununun çözülebileceği yanılsaması yaratılıyor. Gelinen aşamada sermaye devleti Kürt sorununu belli sınırlarda bir çözüme ulaştırmak istemektedir. Onu buna zorlayan iç ve dış nedenler vardır. Ancak burjuva cumhuriyetin temellerinin Kürt halkının kemikleri üzerinde yükseldiği de bir gerçekliktir. Bu devlet politikasının birden değişmesi mümkün değildir. Bugün böyle bir politik hat izlenmektedir. Hatırlanacağı gibi, geçtiğimiz günlerde BDP tarafından CHP ile bir seçim ittifakı gündeme taşınmıştı. Sonradan iki tarafça da reddedilse de, kimi libereral köşe yazarları tarafından gündemde tutulan bu tartışma önemlidir. Kürt siyaseti adına bu gibi girişimler, burjuva siyasal denklemler içerisinde yer açabilmek ve asıl olarak da seçim barajını aşabilmek amacıyla yapılmaktadır. Düzen güçleri de böyle bir ittifakı, BDP üzerinden Kürt orta sınıflarını düzene sağlamca bağlamak için uygun görmektedirler. Bu açıdan, Başbakan’a yakın isimlerden, Pollmark araştırma şirketinin kurucularından Ertan Aydın’ın söyledikleri önemlidir. Bu şirket, AKP’nin 2007 ve referandum başarısında da pay sahibidir. Ertan Aydın’a göre, “BDP-CHP koalisyonu Türkiye’de toplumsal dönüşüm için bir fırsat olabilir. İki parti de kendi ideolojik safralarını böylece atar. BDP de daha fazla Türkiye’ye entegre bir parti haline gelir. Tayyip Erdoğan BDP’nin entegre olmasından memnun olur. Ancak sadece AKP oyları açısından bakmayın. İktidar için milli birlik projesi önemli. Ne şekilde olursa olsun BDP’nin CHP’yle ittifak yaparak Türkiye’ye entegre olması iktidarı memnun edebilir. Bunlar AK Parti’nin uzun vadeli hedefleri açısından olumlu. Çünkü bölgede sürekli kaynama ve huzursuzluk iktidar aleyhine.” Burjuvazinin akıl hocaları için meselenin özü ve özeti budur. Kürt halkını bu düzene entegre edebilecek bir ortamın yaratılması istenmektedir. Bu noktada belirtmek gerekir ki, Kürt halkının silahlı güçlerinin tasfiyesi üzerine süren pazarlıkların arka planında nasıl bir siyasal bakışın yattığı önemlidir. Çünkü çözüm platformunun içeriğini bu bakış belirleyecektir. Silahlar ateş almaya hazırken de, susmuşken de bu bakış hayati önemdedir. Aksi takdirde peşi sıra patlayan silahların da, en barışçıl söylemlerin de, sonuç açısından hiçbir değeri olmayacaktır. Bu vesileyle Öcalan tarafından sıklıkla dile getirilen “hakikatleri araştırma” komisyonuna da değinmek gerekiyor. Bu acı hakikatlerde sorumluluğu olan bir düzenden, resmi tarih yazıcılarından böyle bir talepte bulunmak oldukça tehlikelidir. Toplumsal belleği tahrip etmeye yarayacaktır. Hakikatler, bu yaşananların sorumlularının yıkılması süreciyle insanlık hafızasında aydınlanacak, gerçek manada tarihle yüzleşilecektir. Kürt halkının varlığını inkar eden ve sömürü üzerine kurulu olan bu düzeni restore etmek düzen sahiplerinin işidir. Ezilen bir ulus olarak Kürt halkının kaderini özgürce tayin edebileceği tek seçenek devrimdir. Bunu gerçekleştirecek olansa Türkiye işçi sınıfı ve emekçileri ile özgürlüğe, eşitliğe ve barışa susamış yoksul Kürt halkıdır. Gerçek çözüme giden tek yolu açacak olan, birleşen bu iki güçten başkası değildir. Bunun dışındaki tüm “yol haritaları” bu düzenin labirentleri içinde kaybolmakla sonuçlanacaktır. PKK’nin 32. kuruluş
|
