Kızıl Bayrak'tan...
Burjuva siyaset sahnesinin Anayasa değişikliği ile ilgili referandumu sürecine kilitlenmesi ile birlikte sınıf hareketindeki kimi gelişmelerin arka plana itilerek gözlerden saklanmasının da zemini oluşmaktadır. Oysa son dönemde sınıf hareketinde yerel ölçekte ciddi bir canlanma ve hareketlilik söz konusu. Gerek sendikal örgütlenme arayışları gerekse de hak gasplarına, uzun ve ağır çalışma koşullarına, güvencesiz çalışma ve geleceksiz yaşamaya karşı işçi ve emekçilerin mücadele eğilim ve arayışı her geçen gün daha da büyümekte ve güçlenmektedir. Yerel direnişlerin sayısındaki artış ve sendikal örgütlenme girişimindeki yaygınlık buna işaret etmektedir. Farklı sektörlerdeki sınıf bölüklerinin bu hareketliliği ve arayışı henüz belli sınırları yine de aşamamaktadır. Ancak bu sınırlardaki bir hareketliliğin genel bir sürece dönüşmesinin de imkan, güç ve zeminleri çoğalarak büyümektedir. Ortaya çıkan eğilimin yönü buna işaret etmektedir. Sınıf hareketinde dipten dibe mayalanan ve “yaz rehaveti”ne de takılmadan işleyen dinamik bir süreç yaşanıyor bugünlerde. Sermaye sınıfının saldırılarına karşı her geçen gün artan bir tepki, öfke ve huzursuzluk söz konusu. Bunun dışa vurumu olan eylem, direniş ve etkinlikler de artıyor. Üstelik bu eylem ve direnişler fiil-meşru bir mücadele hattında ilerleyerek eylemli sınıf dayanışması ile birleşmektedir. Ancak eylemli sınıf dayanışmasının bugünkü düzeyi oldukça yetersiz kalmaktadır. Sınıf devrimcileri bir taraftan sınıf kitlelerinin örgütlenme ve mücadele arayışındaki bu eğilime kanal açacak bir müdahalede bulunurken öte yandan da bu süreci besleyecek eylemli bir sınıf dayanışmasını örgütleyerek sürece etkin bir tarzda yön verebilmelidirler. Sınıf dayanışmanın eylemli bir hat üzerinde büyütülmesinin, aynı zamanda mevcut direnişlerin kazanımmla sonuçlanabilmesinin önemli dayanakları olacağı gerçeği bir an bile gözden kaçırılmamalıdır. Anayasa referandum çalışmaları sınıf devrimcilerini kendi asli çalışma zeminlerinden ve hedeflerinden uzaklaştırmadan, tersine bu gündem çerçevesinde sınıf ve emekçi kitlelerine çeşitli araç, biçim ve yöntemlerle seslenen, onların örgütlenme ve mücadele eğilim ve arayışlarına örgütlü bir biçim veren, solun –özellikle reformist solun- yaydığı anayasal hayaller ve yanılsamalarla etkin bir ideolojik-politik mücadele yürüten, düzeni ve düzen partilerini çok yönlü olarak teşhir eden, devrim-düzen kutuplaşmasını derinleştiren bir temelde etkin bir siyasal faaliyet örgütlemeyi başarabilmelidirler. Bu açıdan elde edilecek her başarı sınıf devrimcilerinin sınıf ve emekçi kitleler içindeki politik-manevi etkisini arttıracak, aynı zamanda sınıf içinde maddi bir güce dönüşmenin imkan ve zeminlerini güçlendirecektir. |
